|
Σήμερα 29-04-2004 και ώρα 9 π.μ. ξεκίνησε όλο το σχολείο με προορισμό
το Αγκίστρι. Συγκεντρωθήκαμε στο σχολείο και αφού πήραμε τις
κατάλληλες οδηγίες από τους καθηγητές πήγαμε στο λιμάνι όπου
επιβιβαστήκαμε στο πλοίο ‘ΑΙΑΣ’. Η διαδρομή
ήταν δύο ώρες. Σε λίγο αφήναμε πίσω μας το λιμάνι του Πειραιά και
περιμέναμε γεμάτοι ανυπομονησία να βρεθούμε στις ακτές του Αγκιστρίου.
Μέσα στο καράβι ακούγαμε μουσική, χορεύαμε, παίζαμε και απολαμβάναμε
τη διαδρομή. Αφού περάσαμε την Αίγινα στον ορίζοντα ξεπρόβαλλε το
Αγκίστρι. Κατά τις έντεκα η ώρα αποβιβαστήκαμε στο λιμάνι. Όλοι
ξεκινήσαμε μια μικρή περιήγηση στο νησί. Το Αγκίστρι ζωντάνεψε από τις
χαρούμενες φωνές μας. Τραγουδούσαμε και τρέχαμε από εδώ κι από εκεί
για να προλάβουμε να το γυρίσουμε όλο. Κάναμε βόλτες στη θάλασσα
απολαμβάνοντας τα χρώματα που έπαιρναν τα νερά από τις ακτίνες του
ήλιου. Στις δύο η ώρα οι μυρωδιές από τα φρέσκα θαλασσινά μας οδήγησαν
στις ταβέρνες. Αφού φάγαμε, παιδιά και καθηγητές ξεχάσαμε για λίγο το
σχολείο και αφεθήκαμε στο χορό και στο τραγούδι. Μετά από την επίδειξη
των χορευτικών και φωνητικών μας ικανοτήτων (!) καθίσαμε στις
καφετέριες για να ξεκουραστούμε και να απολαύσουμε αυτό το ξεχωριστό
απόγευμα με θέα τη θάλασσα. Οι ώρες κύλησαν πολύ γρήγορα και όπως όλα
τα ωραία τελειώνουν γρήγορα έτσι και η δική μας εκδρομή έφτασε στο
τέλος της. Το πλοίο μας περίμενε στο λιμάνι για να μας γυρίσει στον
Πειραιά και στην καθημερινή μας ζωή. Όταν επιβιβαστήκαμε στο πλοίο
τρέξαμε αμέσως στο κατάστρωμα για να προλάβουμε να δούμε τον ήλιο να
βουτά στα νερά του Σαρωνικού βάφοντάς τα πορφυρά και να ρουφήξουμε
όλες τις ομορφιές του νησιού για να τις πάρουμε μαζί μας.
Συνταξιδιώτες μας στο γυρισμό ήταν ένα κοπάδι γλάρων.
Φεύγοντας
από το Αγκίστρι τα συναισθήματά μας ήταν ανάμεικτα. Από τη μια ήμασταν
χαρούμενοι που περάσαμε τόσο ωραία και από την άλλη κάπως
στενοχωρημένοι που αφήναμε πίσω μας τόσο όμορφες στιγμές. Σίγουρα η
εκδρομή αυτή θα μείνει μια γλυκιά ανάμνηση από τα μαθητικά μας χρόνια.
Αναφορά: Μαρία Δαμίγου
|
επιστροφή στο