ΡΑΛΛΕΙΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΘΗΛΕΩΝ ΠΕΙΡΑΙΑ

Τα χαράματα της Παρασκευής 19 Σεπτεμβρίου ξεκινήσαμε, όλη η ομάδα, με επικεφαλής τον Διευθυντή του Σχολείου μας κ. Καλαϊτζίδη, για το αεροδρόμιο. Το Ε96 έτρεχε γρήγορα αφού αυτή την ώρα (3.30 το πρωί) ακόμη και οι δρόμοι της Αθήνας είναι σχεδόν άδειοι.

Για αρκετές από μας – είμαστε 15 μαθήτριες- ήταν η πρώτη φορά που θα ταξιδεύαμε με αεροπλάνο και η αγωνία μας ήταν μεγάλη.

Η πτήση μέχρι την Αλεξανδρούπολη ήταν σύντομη και ωραία, κράτησε περίπου 45 λεπτά. Φτάσαμε κατά τις 6 και τέταρτο και καθίσαμε στις αναπαυτικές πολυθρόνες του αεροδρομίου αφού το λεωφορείο του Γυμνασίου Σμίνθης που θα μας μετέφερε στην Ορεστιάδα θα αργούσε.

Κατά τις 7 ο κ Καλαϊτζίδης μίλησε με τον κ Σουνδουλουνάκη, τον υπεύθυνο καθηγητή του Γυμνασίου Σμίνθης και μας είπε ότι θα έφταναν κατά τις 10. Οι ώρες ήταν πολλές και ο κ Καλαϊτζίδης μας πρότεινε να πάμε στην πόλη για να φάμε κάτι και να δούμε την παραλία.

Πράγματι κατά τις 7.20 κάναμε ωτοστόπ σε ένα απορριμματοφόρο του Δήμου αλλά δεν μας πήρε και έτσι πήραμε το αστικό έξω από το αεροδρόμιο και φτάσαμε σε 10 λεπτά στην Αλεξανδρούπολη. Από το τέρμα, κουβαλώντας τις αποσκευές μας (ευτυχώς μετά από υπόδειξη του Διευθυντή μας πήραμε μικρές αποσκευές) περάσαμε από τον Άγιο Νικόλαο, την Μητρόπολη της Αλεξανδρούπολης, έξω από το εκκλησιαστικό μουσείο που ήταν παλιότερα Λύκειο Αρρένων και πήγαμε σε ένα μπουγατσάδικο. Φάγαμε την μπουγάτσα μας, ήπιαμε γαλατάκι και χυμό και μετά κατευθυνθήκαμε στην παραλία της πόλης. Ο κ Καλαϊτζίδης- η Αλεξανδρούπολη είναι η πατρίδα του- μας εξηγούσε διαρκώς τι είναι το ένα και τι είναι το άλλο.

Η παραλία της Αλεξανδρούπολης είναι πολύ μεγάλη και πολύ όμορφη, με λευκά και μαύρα μάρμαρα, με ένα μεγάλο φάρο που χτίστηκε στα τέλη του 19^ου αιώνα από την υπηρεσία φάρων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και από ιταλούς μαστόρους. Το λιμάνι της πόλης είναι επίσης πολύ μεγάλο, αλλά δεν είδαμε ούτε ένα καράβι, κάτι που μας φάνηκε περίεργο.

Κατά τις 10 έφτασε το λεωφορείο του γυμνασίου Σμίνθης και ξεκινήσαμε για την Ορεστιάδα όπου φτάσαμε γύρω στις 12 το μεσημέρι. Κατευθυνθήκαμε στο 1^ο ΤΕΕ όπου μας περίμεναν οι Διευθυντής, η κυρία Μαρία Γεωργουσίδου η υπεύθυνη της Ομάδας και αρκετοί μαθητές.

Στην πολύ όμορφη και πλούσια βιβλιοθήκη του σχολείου ο Διευθυντής μας καλωσόρισε και μας έδωσε ένα φάκελο με πληροφορίες για την Ορεστιάδα και το νομό Έβρου. Αμέσως μετά οι μαθητές του ΤΕΕ μας ξενάγησαν στο ωραίο και οργανωμένο σχολείο τους με πολύ φιλικό τρόπο.

Κατά τις 1.30 μετά από ένα χορταστικό γεύμα, πήγαμε επιτέλους στο ξενοδοχείο Ηλέκτρα για να πλυθούμε και να ξεκουραστούμε.

Η απογευματινή μας συνάντηση ήταν για τις 6.30 πάλι στο 1^ο ΤΕΕ, όπου συναντηθήκαμε οι ομάδες των τριών ελληνικών σχολείων προκειμένου να συζητήσουμε για την Ολυμπιακή Διακήρυξη που θα βγάζαμε την Κυριακή.

Συνεδριάσαμε για περίπου δύο ώρες και μετά πήγαμε σε ένα ωραιότατο εστιατόριο πάνω σε ένα λόφο (στη Λεπτή). Γνωριστήκαμε καλύτερα με τα παιδιά από τη Σμίνθη με τα οποία είχαμε γνωριστεί σε παλαιότερη συνάντηση στα Τρίκαλα.

Τέλος κουρασμένοι όλοι από μια τόσο μεγάλη ημέρα πήγαμε στο ξενοδοχείο για ύπνο.

ΣΑΒΒΑΤΟ 20 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2003

Μετά από ένα πλούσιο πρωινό που το οφείλουμε στην παρουσία των παικτών βόλευ του Παναθηναϊκού στο ξενοδοχείο μας, ξεκινήσαμε από την κεντρική πλατεία της Ορεστιάδας για το τελωνείο των Καστανεών προκειμένου να υποδεχτούμε τους Τούρκους από το Κολέγιο Beykent της Αδριανούπολης. Η Αδριανούπολη είναι μια πόλη 150 χιλιάδων κατοίκων με σημαντικό Πανεπιστήμιο που το ονομάζουν Πανεπιστήμιο Θράκης. Τα παιδιά που περιμέναμε φοιτούν σε ένα ιδιωτικό κολέγιο και είναι μεγαλύτερα από μας, διότι πηγαίνουν λύκειο. Στη διαδρομή περάσαμε μέσα από την εύφορη πεδιάδα της Ορεστιάδας που αρδεύεται από τα νερά του ποταμού Άρδα. Στην πεδιάδα αυτή καλλιεργείται κυρίως καλαμπόκι, αλλά επίσης σκούπα (σόργο), ζαχαρότευτλα (υπάρχει εργοστάσιο ζάχαρης στην Ορεστιάδα), σόγια, κλπ.

Κατά τις 10.30 ήλθαν τα παιδιά από την Τουρκία και τα υποδεχτήκαμε στο τελωνείο. Ήταν λίγο παγωμένα, αλλά μετά όταν ήλθαν και τα παιδιά από την Ορεστιάδα με τα οποία είχαν ξανασυναντηθεί, ξεθάρρεψαν. Η ομάδα μας μαζί με το Γυμνάσιο Σμίνθης βαρεθήκαμε να περιμένουμε πότε θα τελειώσουν οι Τούρκοι με το τελωνείο και έτσι περπατήσαμε μέχρι τον ποταμό Άρδα που βρίσκεται λιγότερο από 1 χιλιόμετρο από το χωριό Καστανιές. Το ποτάμι ήταν υπέροχο, η περιοχή πολύ όμορφη με πράσινο, δέντρα, παιδικές χαρές, μια καφετέρια, ένα συγκρότημα με ξύλινα σπίτια, ένα τσιμεντένιο δρόμο που περνούσε μέσα από το ποτάμι (κοιτόστρωση, όπως μας είπαν). Ο Άρδας είναι παραπόταμος του Έβρου, πηγάζει από τη Βουλγαρία και χύνεται στον Έβρο κοντά στο χωριό Μαράσια πολύ κοντά στις Καστανιές. Στα σύνορα με τη Βουλγαρία έχουμε κατασκευάσει ένα αρδευτικό φράγμα, από το οποίο ξεκινά ένα μεγάλο κανάλι που αρδεύει το μεγαλύτερο μέρος της πεδιάδας της Ορεστιάδας.

Σε λίγο έφτασε και η μεγάλη ομάδα της Βουλγαρίας από το Γυμνάσιο –Λύκειο «Κύριλλος και Μεθόδιος» της Φιλιππούπολης. Εκτός από την ομάδα της Ολυμπιακής Παιδείας είχαν έρθει και τα παιδιά της ομάδας χορογραφίας για να χορέψουν στην εκδήλωση του Σαββάτου, δηλαδή το βράδυ.

Αφού καθίσαμε λίγο στην όχθη του ποταμού, χωριστήκαμε σε ομάδες όπου συμμετείχαν παιδιά από όλα τα σχολεία.

Οι ομάδες που σχηματίστηκαν ήταν οι εξής:

1. Ομάδα Χημικών Προσδιορισμών (Υπεύθυνος κ. Ν. Σουνδουλουνάκης)

2. Ομάδα Βιολογικών Προσδιορισμών (Υπεύθυνη κ. Μαρία Γεωργουσίδου)

3. Ομάδα Γεωγραφικών Προσδιορισμών και Ανθρώπινων Δραστηριοτήτων (Δ. Καλαϊτζίδης)

4. Ομάδα Παροχής (Υπεύθυνος κ. Δεληγιώργης)

5. Ομάδα αναγνώρισης φυτών (Υπεύθυνος κ. Ναζίρης)

Οι ομάδες βρήκαν τα κατάλληλα σημεία και άρχισαν την εργασία τους. Η ομάδα των χημικών προσδιορισμών εργάστηκε με το φορητό χημικό εργαστήριο που έφερε ο κ Σουνδουλουνάκης από την Ξάνθη. Μέτρησαν τα χαρακτηριστικά του νερού και βρήκαν ότι το νερό του ποταμού είχε ΡΗ 6 (φυσιολογική οξύτητα), νιτρικά 10mg/l, αμμωνιακά 0.1 mg/l, φωσφορικά 0.25mg/l.

Οι τιμές αυτές είναι φυσιολογικές, όμως η θερμοκρασία του νερού (16 βαθμοί Κελσίου) ήταν πολύ υψηλή για την εποχή και το Διαλυμένο Οξυγόνο (μόνο 5 mg/l) ήταν πολύ χαμηλό. Τα στοιχεία αυτά χρειάζεται να ερμηνευτούν.

Η ομάδα των Βιολογικών Προσδιορισμών εργάστηκε με τον κ. Γιώργο Καλαϊτζή από το ΚΠΕ Σουφλίου και την κ. Σοφία Τσιροπούλου Υπεύθυνη Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης του Νομού Έβρου και την κ. Μαρία Γεωργουσίδου υπεύθυνη της Ομάδας Ολυμπιακής Παιδείας του 1^ου ΤΕΕ Νέας Ορεστιάδας.

Στην πρώτη θέση όπου έψαξαν για ασπόνδυλα δεν βρήκαν σχεδόν τίποτε, παρά μόνο μια γαρίδα μεγέθους περίπου 7-6 εκατοστών. Μετά πήγαν σε άλλο σημείο πάνω από την κοιτόστρωση και εκεί επιτέλους βρήκαν αρκετούς οργανισμούς. Βρήκαν προνύμφες κουνουπιών, γόνο ψαριών, ολιγόχαιτους, οδοντόγναθα, κλπ. Πάντως οι καθηγητές σχολίασαν ότι η παρουσία των οργανισμών είναι πολύ περιορισμένη και αυτό δείχνει ότι το ποτάμι πιθανώς να έχει προβλήματα.

Η ομάδα των Γεωγραφικών Προσδιορισμών με τον κ Καλαϊτζίδη περπάτησε κατά μήκος της όχθης του ποταμού μέχρι σχεδόν τα σύνορα με την Τουρκία (μέχρι τον φράχτη) και έκανε παρατηρήσεις. Βοήθησαν πολύ τα παιδιά από το ΤΕΕ Ορεστιάδας που σαν ντόπιοι ήξεραν πολλά πράγματα. Παρατηρήσαμε ότι μέσα στο ποτάμι που δεν υπήρχαν σχεδόν καθόλου χαλίκια αλλά μόνο άμμος, σχηματίστηκαν νησάκια που καλύφθηκαν από πυκνή υδρόβια βλάστηση. Τα παιδιά της Ορεστιάδας είπαν ότι τα νησάκια σχηματίστηκαν τα τελευταία χρόνια και ο κ Καλαϊτζίδης εξήγησε ότι το φαινόμενο οφείλεται στη μείωση της ποσότητας νερού του ποταμού εξαιτίας της κατασκευής του φράγματος . Επίσης σημαντικό ρόλο παίζουν οι κοιτοστρώσεις στο ποτάμι και η αμμοληψία από τον Άρδα που θεωρείται ότι έχει την καλύτερη άμμο σε όλη την περιοχή. Όπως είπαμε και σε άλλη θέση, το ποτάμι αυτό είναι πολύτιμο, διότι ποτίζει σχεδόν όλη την πεδιάδα της Ορεστιάδας και δίνει σημαντικό εισόδημα στους αγρότες της περιοχής, στηρίζοντας έτσι την οικονομία.

Στο ποτάμι υπάρχουν 4 γέφυρες και δύο κοιτοστρώσεις. Η καινούρια γέφυρα παραδόθηκε πριν περίπου ένα χρόνο και συνδέει την Ορεστιάδα με τη Βουλγαρία. Υπάρχει επίσης και μια σιδηροδρομική γέφυρα πολύ κοντά στο σημείο που μελετήσαμε. Οι γέφυρες είναι στον Κυπρίνο, στην Ελιά, ανάμεσα στις Καστανιές και στα Ρίζια και η σιδηροδρομική. Οι κοιτοστρώσεις είναι στα Ρίζια και στις Καστανιές.

Μέσα στο ποτάμι παρατηρήσαμε μικρά και μεσαία ψάρια (κέφαλοι). Τα παιδιά της Ορεστιάδας μας είπαν πως πριν κατασκευαστεί το φράγμα, οι ψαράδες έπιαναν πολύ μεγάλα ψάρια, ένα και δύο μέτρα μήκος, αλλά τώρα που το ποτάμι εξαιτίας του φράγματος έγινε πολύ ρηχό, έχουν μείνει μόνο τα μικρά.

Στην περιοχή υπάρχουν και πολλοί κυνηγοί οι οποίοι κυνηγούν πάπιες και άλλα υδρόβια πουλιά. Καμιά φορά, μας είπαν οι μαθητές, έρχονται και αγριογούρουνα από την Βουλγαρία που τα κυνηγούν και αυτά οι κυνηγοί.

Η ομάδα παροχής εργάστηκε με τον διευθυντή του Γυμνασίου Σμίνθης κ Κώστα Δεληγιώργη. Οι μαθητές του Γυμνασίου αυτού, σήκωσαν τα παντελόνια τους και περπάτησαν μέσα στο νερό πάνω στην κοιτόστρωση για να υπολογίσουν το πλάτος του ποταμού. Από το πλάτος του ποταμού και το βάθος του νερού υπολόγισαν το εμβαδόν της διατομής του. Μετά από πολλά πειράματα υπολόγισαν την ταχύτητα του νερού και πλέον εύκολα, υπολόγισαν την παροχή του που τη βρήκαν 40 κυβικά μέτρα το δευτερόλεπτο.

Η ομάδα αναγνώρισης φυτών εργάστηκε με τον γεωπόνο του ΤΕΕ Ορεστιάδας κ Ναζίρη ο οποίος γνώριζε πάρα πολλά είδη φυτών και δέντρων και μας έδωσε πολλές χρήσιμες πληροφορίες, γιατί ήταν πολύ καταρτισμένος. Στις όχθες του ποταμού βρήκαμε τα χόρτα που κάνουμε σαλάτα δηλαδή το ραδίκι και το ζωχό, βλήτα, τον άγριο και ήμερο δυόσμο, επίσης βρήκαμε βατουμουριές και μαργαρίτες. Από δέντρα κυριαρχούν βέβαια οι ιτιές που αγαπούν πολύ το νερό, όπως επίσης λεύκες και καραγάτσια. Πουλιά δυστυχώς δεν είδαμε σχεδόν καθόλου και μας πέρασε από το μυαλό ότι αυτό οφείλεται στο κυνήγι που γίνεται αυτή την εποχή στην περιοχή του ποταμού.

Οι ομάδες δούλεψαν μέχρι τις 1 το μεσημέρι και μετά με τα λεωφορεία πήγαμε στο διπλανό χωριό Ρίζια για να φάμε το μεσημεριανό φαγητό μας. Εκεί τα κορίτσια από τη Βουλγαρία και την Τουρκία δεν έχασαν την ευκαιρία και χόρεψαν στην πίστα του καταστήματος που ετοιμαζόταν να υποδεχτεί ένα γάμο. Βέβαια κι εμείς δεν μείναμε πίσω και χορέψαμε χασαποσέρβικο.

Μετά το φαγητό, κουρασμένοι πήγαμε στο ξενοδοχείο για ξεκούραση αφού και το απόγευμα είχαμε δραστηριότητες.

Το λεωφορείο μάς παρέλαβε πάλι από την μεγάλη πλατεία της Ορεστιάδας κατά τις 7 και μάς πήγε στο ΤΕΕ. Εκεί τα παιδιά είχαν ετοιμάσει το γυμναστήριό τους και προετοιμάστηκαν πολύ καλά για την εκδήλωση. Ήλθε ο Προϊστάμενος της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, εκπρόσωπος του Δήμου Ορεστιάδας, εκπρόσωπος του Προξενείου της Ελλάδας στην Αδριανούπολη και βέβαια όλοι εμείς οι μαθητές και μαθήτριες από τα 5 σχολεία της συνεργασίας.

Η εκδήλωση ήταν πολύ ωραία. Τα παιδιά από τη Βουλγαρία χόρεψαν καταπληκτικά, όπως και τα παιδιά από την Τουρκία ήταν καλά. Όμως τα παιδιά του ΤΕΕ που χόρεψαν ήταν λίγα σε σχέση με τις άλλες ομάδες.

Εκπρόσωποι των ομάδων που δούλεψαν στο ποτάμι το πρωί, παρουσίασαν τα αποτελέσματα των μετρήσεων και των παρατηρήσεών τους. Εμείς του Ραλλείου διαβάσαμε ποιήματα- στίχους του Bob Dylan για την ειρήνη. Η εκδήλωση έκλεισε με ανταλλαγή αναμνηστικών και δώρων μεταξύ των σχολείων.

Όταν τελείωσε η εκδήλωση, όλα τα παιδιά και οι καθηγητές πήγαμε σε μια ταβέρνα με μουσική στο χωριό Χειμώνιο, έξω από την Ορεστιάδα, όπου φάγαμε και μετά το ρίξαμε στο χορό. Η πίστα δεν μας χώραγε όλους, αφού χορεύαμε όλοι μαζί, Έλληνες, Τούρκοι, Βούλγαροι. Ήταν μια πολύ όμορφη εκδήλωση αδελφοσύνης και αποδείξαμε ότι μπορούμε να περάσουμε ένα μήνυμα ειρήνης. Μας τραγούδησε και ο κ. Καλαϊτζίδης και τραγουδούσαμε όλοι μαζί του και χορεύαμε χασαποσέρβικο.

Η μέρα αυτή τελείωσε με ένα αίσθημα ενθουσιασμού και χαράς. Όλοι εμείς τα νέα παιδιά περάσαμε το μήνυμά μας.

ΚΥΡΙΑΚΗ 21 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2003

Το πρωί της Κυριακής που ήταν η τελευταία μέρα της Τριεθνούς Ολυμπιακής Συνάντησης, ξεκινήσαμε με το λεωφορείο για το χωριό Πετρωτά που βρίσκεται πολύ κοντά στα σύνορα με τη Βουλγαρία όπου υπήρχε συνεδριακό κέντρο.

Εκεί χωριστήκαμε σε ομάδες κα επεξεργαστήκαμε την τελική Διακήρυξη. Μετά την επεξεργασία συγκεντρώθηκαν τρεις εκπρόσωποι από κάθε χώρα σε μια μικρή αίθουσα και συνεδρίασαν για μια περίπου ώρα ώσπου να καταλήξουν στο τελικό κείμενο της Ολυμπιακής Διακήρυξης των Πετρωτών Έβρου.

Στην εκδήλωση παραβρέθηκε και μίλησε με συγκίνηση ο Δήμαρχος Τριγώνου Έβρου (τρίγωνο Ελλάδας, Βουλγαρίας, Τουρκίας). Μίλησε επίσης ο Διευθυντής του 1^ου ΤΕΕ Ν Ορεστιάδας και μετά διαβάστηκε η Τριεθνής Ολυμπιακή Διακήρυξη των Πετρωτών Έβρου σε δύο γλώσσες, ελληνική και τουρκική., Επειδή στο σχολείο διδάσκονται ελληνικά τα μέλη της Βουλγαρικής ομάδας διάβασαν ένα ωραίο δικό τους κείμενο στα Ελληνικά. Όλοι μαζί ψηφίσαμε και αποδεχτήκαμε το πολύ ωραίο κείμενο της Διακήρυξης.

Η εκδήλωση τελείωσε, γιατί έπρεπε να πάμε στο τελωνείο του Ορμενίου να φάμε το μεσημεριανό μας, που ήταν πολύ νόστιμο και το μαγείρεψαν οι γυναίκες του Γυναικείου Συνεταιρισμού Τριγώνου.

Μετά το φαγητό ήλθε η ώρα των αποχαιρετισμών. Χύθηκαν αρκετά δάκρυα, έγινε ανταλλαγή τηλεφώνων, αγκαλιαστήκαμε με όλα τα παιδιά και μετά συγκινημένες ανεβήκαμε στο λεωφορείο. Έπρεπε να προλάβουμε το αεροπλάνο από την Αλεξανδρούπολη και η απόσταση ήταν 176 χιλιόμετρα.

Φτάσαμε έγκαιρα και αποχαιρετίσαμε τα παιδιά της Σμίνθης που ήταν μαζί μας μέχρι το τέλος.

Το αεροπλάνο έκανε μόνο 45 λεπτά να φτάσει στην Αθήνα, αλλά εμείς για να φτάσουμε στον Πειραιά χρειαστήκαμε 2 ώρες και 15 λεπτά. Αυτό ήταν και το μόνο αρνητικό σε μια καταπληκτική και αξέχαστη εκπαιδευτική εκδρομή που μας έδωσε μεγάλη συγκίνηση και πολλές γνώσεις.

επιστροφή στην Ολυμπιακή Παιδεία

επιστροφή στο Year Book 2003-04

Αρχική Σελίδα | Επικοινωνία |