Τα ποτάμια είναι  μαγικά και συναρπαστικά μέρη. Εκεί ζουν πολλά από τα είδη της άγριας ζωής. Είναι απόλαυση να ταξιδεύουμε σ’ αυτά, να κολυμπάμε, να ψαρεύουμε, να περπατάμε στις όχθες τους. Είναι όμως ακόμη πιο υπέροχο να καθόμαστε απλώς και να ρεμβάζουμε κοιτώντας τα να κυλούν τα νερά τους, άλλοτε  ήρεμα και νωχελικά κι άλλοτε με δυνατή βουή και υπόκωφο, ογκώδη και επιβλητικό ήχο.

Οι καταρράκτες τους, από  τους πιο μικρούς μέχρι τους πιο μεγάλους, προκαλούν δέος και ευχαρίστηση, καθώς το νερό πέφτει από ψηλά, αφρισμένο και βρυχώμενο.

          Η χώρα μας είναι προικισμένη με πολλά ποτάμια, χείμαρρους και ρυάκια.

         Είναι φυσικοί θησαυροί, που πρέπει να τους φροντίσουμε και να τους προφυλάξουμε  γιατί τους αξίζει από κάθε πλευρά και για όλους τους λόγους.

           Οι σύγχρονες κοινωνίες, με την στρεβλή ανάπτυξη και τον "μοντέρνο" τρόπο ζωής που υπαγορεύει ή υπαγορεύεται από την κατανάλωση, ασκεί διαφόρων ειδών πιέσεις στα ποτάμια. Αντλούμε νερό για να καλλιεργήσουμε τα φυτά μας, για να το χρησιμοποιήσουμε στη βιομηχανία, για να πιούμε, να πλυθούμε και να πλύνουμε τα ρούχα μας. Αδειάζουμε σ’ αυτά χημικά απ’ ευθείας ή μέσω της γεωργικής παραγωγής. Η βροχή ξεπλένει τα χημικά λιπάσματα και τα οδηγεί στα ποτάμια, οχετοί χύνονται μέσα τους μεταφέροντας δηλητήρια και επιβαρυντικές ουσίες που καταστρέφουν τα φυτά και τα ζώα που ζουν εκεί. Τα ισιώνουμε με ευθύγραμμα κανάλια ντυμένα με τσιμέντο και κόβουμε τα δέντρα που βρίσκονται στις όχθες τους φιλοξενώντας πουλιά και ζώα. Τα γεμίζουμε με σκουπίδια και άχρηστα αντικείμενα,  μετατρέποντάς τα σε ρέουσες χωματερές.

Το γεγονός ότι η Ελλάδα διαθέτει αρκετά ποτάμια που έχουν τις πηγές τους σε γειτονικές χώρες, δεν μας απαλλάσσει από την ευθύνη να προστατεύουμε και να βελτιώνουμε τα ποτάμια μας με κάθε τρόπο. Αυτό σημαίνει ότι κάθε τι που συμβαίνει στα ποτάμια  είναι ευθύνη κυρίως δική μας και είναι έργο και καθήκον μας να διατηρήσουμε αυτούς τους φυσικούς θησαυρούς σε καλή κατάσταση. Μάλιστα οι διασυνοριακοί ποταμοί, δίνουν την ευκαιρία και τη δυνατότητα να ξαναβρεθούμε με τους γείτονές μας, μέσω και μέσα από τα ποτάμια. Οι ανταλλαγές εμπειριών, μετρήσεων και  επισκέψεων, ίσως βοηθήσουν για μια καλύτερη κατανόηση των προβλημάτων που συνδέονται με τη  δια των ποταμών μεταφερόμενη ρύπανση και να δρομολογήσουν λύσεις οι οποίες αλλιώς να φάνταζαν  ουτοπικές  και ανέφικτες.

Στο Ράλλειο Γυμνάσιο Θηλέων του Πειραιά, αποφασίσαμε να ασχοληθούμε και φέτος (σχ. χρονιά 2003- 2004) με το Ποτάμι για πολλούς λόγους. Ένας από αυτούς είναι ότι τα σχολεία που βρίσκονται σε πόλεις και μάλιστα μεγάλες όπως ο Πειραιάς, έχουν λίγες ευκαιρίες να έλθουν σε επαφή με τη φύση. Κάνοντας λοιπόν ένα πρόγραμμα όπως το ποτάμι, οι μαθήτριες θα μπορούσαν να επισκεφτούν μερικά ενδιαφέροντα μέρη της Ελλάδας και να γνωρίσουν την υπέροχη φύση της.

Επί πλέον, πήραμε μέρος στην Πανελλήνια δράση «Ολυμπιακή Ημέρα του Ποταμού 2004» και αυτή τη συμμετοχή μας τη θεωρούμε ιδιαίτερα σημαντική.