ΡΑΛΛΕΙΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΘΗΛΕΩΝ ΠΕΙΡΑΙΑ

Καταρχήν, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την ανταπόκριση στο κάλεσμά μας. Βρισκόμαστε απόψε εδώ για να συζητήσουμε για την εφηβική ηλικία και τα προβλήματά της, ένα θέμα που απασχολεί όλους τους γονείς και ιδιαίτερα εσάς που τα παιδιά σας μπήκαν φέτος σ’ αυτή την καινούργια σχολική βαθμίδα που ονομάζεται Γυμνάσιο.

Η εφηβεία, είναι ένα στάδιο της ζωής του ανθρώπου, ανάμεσα στην παιδική ηλικία και την ενηλικίωση, δηλαδή ανάμεσα στις ηλικίες των 12 και 18 ετών περίπου. Όλα τα στάδια της ζωής, αποτελούν μετάβαση, από το προηγούμενο στο επόμενο, με οδηγό έναν στόχο, που όταν εκπληρώνεται, εισάγει τον άνθρωπο στο επόμενο στάδιο. Ο βασικός στόχος της εφηβείας, είναι η διαμόρφωση της ταυτότητας του Εγώ, δηλαδή η αίσθηση εσωτερικής ομοιομορφίας και συνέχειας, καθώς και η επίγνωση που έχει ένας άνθρωπος για το ποιος είναι και πού πάει.

Εμείς οι γονείς πρέπει να ξέρουμε ότι για να πετύχει αυτό το στόχο ο έφηβος, είναι υποχρεωμένος να δώσει έναν τεράστιο αγώνα, σε πολλά επίπεδα, τα οποία είναι τα εξής:

1^ο επίπεδο: Πρέπει να συμβιβαστεί με τις ταχύτατες αλλαγές της εικόνας του σώματός του και με τη διαμόρφωση της οριστικής εικόνας του εαυτού του, που θα τον ακολουθεί τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του. Έτσι, αρχίζει ν’ ανησυχεί για την εμφάνισή του και είναι πολύ ευάλωτος στα σχόλια των άλλων. Προσπαθεί ν’ ανακουφίσει τις ανησυχίες του κρύβοντας επιμελώς τις υποτιθέμενες ατέλειες του σώματός του. Γι’ αυτό το λόγο, μπορεί να δυσκολεύεται ν’ αποφασίσει πώς θα ντυθεί ή πώς θα χτενιστεί, για να εμφανιστεί ακόμα και σε καθημερινές δραστηριότητες όπως το σχολείο. Η ήρεμη ενθάρρυνση των ανθρώπων της οικογένειάς του, μπορεί να τον βοηθήσει ν’ αντιμετωπίσει με επιτυχία αυτές τις ανησυχίες.

Πολύ συχνά ένας έφηβος, απογοητευμένος από τους συνομηλίκους του, όσον αφορά τη δυνατότητά του να αρέσει, μπορεί ν’ αρχίσει να παραμελεί το σώμα και την εμφάνισή του. Άλλες πάλι φορές, ιδιαίτερα όταν η αντιμετώπιση των ανθρώπων της οικογένειάς του είναι απορριπτική, πολύ αυστηρή, ή υπερβολικά κριτική, ένας έφηβος μπορεί να αμυνθεί, υιοθετώντας μια εμφάνιση όσον αφορά τα ρούχα του και το χτένισμα, που προκαλεί το περιβάλλον του.

2^ο επίπεδο: Πρέπει ν’ αντιμετωπίσει τις νέες απαιτήσεις και να τοποθετηθεί απέναντι στις νέες προσδοκίες των ανθρώπων της οικογένειάς του. Αυτό τι σημαίνει; Ότι ο έφηβος εξακολουθεί, όπως και στην παιδική ηλικία, να είναι αποδέκτης των προσδοκιών των σημαντικών ανθρώπων του περιβάλλοντός του, που αφορούν τον ίδιο. Η είσοδος σ’ ένα νέο και πιο απαιτητικό σχολικό πλαίσιο, όπως το Γυμνάσιο και η πιο ενήλικη εμφάνιση του εφήβου, δημιουργούν νέες προσδοκίες στο περιβάλλον του.

Ο έφηβος συνήθως έχει την πρόθεση να ανταποκριθεί σ’ αυτές τις προσδοκίες, αλλά είναι πολύ πιθανό ν’ απογοητευτεί πολύ γρήγορα και να παραιτηθεί από κάθε προσπάθεια. Αυτό συμβαίνει συνήθως όταν οι προσδοκίες των άλλων είναι χωρίς όρια και υπερβολικά απαιτητικές, όπως για παράδειγμα, όταν του λέμε: «Πρέπει να είσαι πάντα ο καλύτερος μαθητής στην τάξη. Γιατί διαφορετικά, είσαι αποτυχημένος και με απογοητεύεις». Άλλες πάλι φορές, όταν οι προσδοκίες της οικογένειας είναι αντιφατικές, δημιουργούν σύγχυση στον έφηβο. π.χ. Όταν για κάποια πράγματά του λέμε: «Είσαι μεγάλος πια. Πρέπει να αναλάβεις τις ευθύνες σου». Ενώ για κάποια άλλα: «Είσαι μικρός ακόμη. Έχεις χρόνια μπροστά σου».

3^ο επίπεδο: Πρέπει να αναγνωρίσει τις προσωπικές του επιθυμίες και να αρχίσει να δρομολογεί την πραγματοποίησή τους, με δημιουργικό τρόπο. Πού τελειώνουν όμως οι επιθυμίες των άλλων και πού αρχίζουν οι δικές του επιθυμίες;

Κάθε έφηβος χρειάζεται να διανύσει τη διαδρομή από τις προσδοκίες των άλλων, στις δικές του προσδοκίες. Η διαδρομή αυτή είναι δύσκολη, γεμάτη αναστατώσεις, φόβους, όπως «μπορώ να τα καταφέρω;» «Πώς θα το δουν οι άλλοι;» και συνήθως δεν ολοκληρώνεται στα χρόνια της εφηβείας. Αντίθετα παραμένει ένα ζητούμενο για όλη του τη ζωή.

Μερικές φορές ο έφηβος αισθάνεται, ότι για κάθε τομέα της ζωής του, όπως είναι η επιλογή επαγγέλματος, οι προσωπικές σχέσεις, οι δραστηριότητες ελεύθερου χρόνου, έχει πολλές και διαφορετικές επιθυμίες, χωρίς να μπορεί να ξεχωρίσει αυτή που είναι ισχυρότερη και επικρατεί. Καταπιάνεται με δραστηριότητες που γρήγορα τις εγκαταλείπει, για να στρέψει αλλού το ενδιαφέρον και τις προσπάθειές του. Όταν αυτό επαναλαμβάνεται συνέχει, αισθάνεται απογοήτευση και παραιτείται. Αυτό δεν είναι κάτι που πρέπει να μας ανησυχεί. Η δοκιμή είναι μία απαραίτητη διεργασία της εφηβείας. Μέσα απ’ όλες αυτές τις δοκιμές, θ’ ανακαλύψει αυτό που του αρέσει και του δίνει νόημα στη ζωή του.

4^ο επίπεδο: Πρέπει ν’ αρχίσει να διαμορφώνει μια σαφέστερη εικόνα γύρω από τη σεξουαλικότητά του και τις δυνατότητες έκφρασής της. Η εφηβεία σηματοδοτεί μια έκρηξη της σεξουαλικής ορμής, ενώ στη διάρκειά της εδραιώνεται η δυνατότητα της ολοκληρωμένης επαφής με έναν άλλο άνθρωπο.

Η ηλικία της πρώτης επαφής, αλλάζει με τις εποχές και επηρεάζεται συνήθως από κοινωνικά φαινόμενα. Πριν από μερικές δεκαετίες, η ηλικία της πρώτης επαφής, ήταν για τις χώρες της Δ. Ευρώπης τα 16 χρόνια. Η δεκαετία αυτή συμπίπτει χρονικά με τα χρόνια της λεγόμενης «σεξουαλικής επανάστασης»

Οι σημαντικές κοινωνικές αλλαγές των τελευταίων δεκαετιών και η εμφάνιση θανατηφόρων σεξουαλικά μεταδιδόμενων νοσημάτων τα τελευταία 20 χρόνια, αύξησαν τη μέση ηλικία της πρώτης φοράς στα 18 περίπου χρόνια.

Από έρευνες που έγιναν στην Ελλάδα, τα τελευταία 5 χρόνια, βρέθηκε ότι κατά μέσο όρο οι άντρες ξεκινούν την σεξουαλική τους δραστηριότητα στα 17 χρόνια, ενώ οι γυναίκες στα 17,5.Στις ηλικίες των 18-25 χρόνων, ένα ποσοστό 27,3% των γυναικών και 11,6% των αντρών, δεν έχει ακόμη ολοκληρωμένη σεξουαλική επαφή.

Κάθε χρόνο περίπου, 15.000.000 κορίτσια έφηβης ηλικίας σε όλο τον κόσμο, μένουν έγκυες. Το 20-30% αυτών των κυήσεων, όπως είναι αναμενόμενο, καταλήγουν σε έκτρωση, με όλους τους κίνδυνους επιπλοκών υγείας, κυρίως όσον αφορά τη μελλοντική τους γονιμότητα Πέρα από τους κινδύνους αυτούς, σημαντικές είναι οι αρνητικές συνέπειες, σε επίπεδο συναισθηματικό, οικονομικό και μορφωτικό.

Πρέπει λοιπόν σαν γονείς, να ενημερώνουμε τα παιδία μας για τις μεθόδους αντισύλληψης, καθώς και για τα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα, που η έκρηξη τους, οφείλεται στο γεγονός, ότι πολλοί νέοι ξεκινούν σε μικρή ηλικία τη σεξουαλική τους ζωή, χωρίς την απαραίτητη ενημέρωση για τους τρόπους προφύλαξης. Μαθαίνοντας οι νέοι τον τρόπο, με τον οποίο θα δομήσουν μια σχέση συντροφικότητας, βασισμένη στην αμοιβαία και αληθινή αγάπη και πίστη, είναι σχεδόν βέβαιο, ότι θα ελαχιστοποιηθούν τα προβλήματα, που τώρα, ίσως φαντάζουν και άλυτα.

5^ο επίπεδο: Πρέπει να δημιουργήσει νέου τύπου σχέσεις με τους συνομήλικους του. Η παρέα των συνομηλίκων, του προσφέρει την αίσθηση ότι μοιράζεται τις δυσκολίες και τις ανησυχίες του, με άλλους εφήβους, που αντιμετωπίζει ανάλογες και μπορούν να τους καταλάβουν καλύτερα. Ο έφηβος , δυσκολεύετε να ορίσει την ταυτότητα του, να έχει δηλαδή μια σταθερή και σαφή εικόνα, γι’ αυτό που είναι και γι’ αυτό που θέλει. Η εφηβική παρέα συνήθως, γίνεται ο καθρέφτης της ταυτότητας του.

Οι προτιμήσεις της παρέας στη μουσική, στη διασκέδαση, τον αθλητισμό ή άλλες δραστηριότητες χρησιμοποιούνται σαν στοιχεία της ταυτότητας των μελών της. Παράλληλα ο έφηβος αισθάνεται την ανάγκη να προστατεύει αυτή την ταυτότητα από ξένους παράγοντες που την αμφισβητούν και γι’ αυτό το λόγο τους αντιμετωπίζει σαν εχθρούς. Τέτοιοι παράγοντες μπορεί να είναι οι γονείς ή οι εκπαιδευτικοί.

Γι’ αυτό φροντίστε να είστε φίλοι με τα παιδιά σας. Δημιουργείστε ένα κλίμα ασφάλειας και εμπιστοσύνης ώστε τα παιδιά σε κάθε τους πρόβλημα ν’ απευθύνονται σε εσάς και όχι σε κάποιον τρίτο που είναι αμφίβολες οι προθέσεις του. Φροντίστε να γνωρίζετε πάντα την παρέα των παιδιών σας και αν κάτι δεν σας αρέσει προσπαθήστε να το πείτε με διακριτικό τρόπο και πειστικά επιχειρήματα. Ο έφηβος δεν δέχεται διαταγές. Αμφισβητεί τα πάντα. Μπορεί όμως να πειστεί αν είστε ψύχραιμοι και νηφάλιοι και χρησιμοποιείτε λογικά επιχειρήματα. Και μην ξεχνάτε ότι πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος των ναρκωτικών. Έχετε λοιπόν τα μάτια σας ανοιχτά.

Και αν δείτε

Το παιδί σας ν’ απουσιάζει από το σχολείο και την απόδοσή του να πέφτει
Να έχει αλλάξει φίλους αλλά να αποφεύγει να τους φέρει στο σπίτι
Να φεύγει για πολλές ώρες χωρίς να λέει που πάει ή να μένει μόνο του στο δωμάτιο για πολλές ώρες
Να μην φροντίζει την εμφάνιση του και να είναι πιο βρώμικο
Να κλέβει ή να δανείζεται χρήματα
Να μην έχει όρεξη
Να τρώει ξαφνικά πολλά γλυκά ( γιατί τα ναρκωτικά καταστρέφουν την γλυκόζη που είναι το κύριο συστατικό του αίματος)
Να είναι το ασπράδι του ματιού του κόκκινο και οι κόρες μικρότερες από το κανονικό
Το βλέμμα του να μην είναι σταθερό
Να τρέμουν τα χέρια του
Ν’ ανοίγει απότομα η μύτη του
Και τέλος, να έχει συχνά επιπεφυκίτιδες

Εάν συμβαίνουν όλα αυτά μαζί, τότε πραγματικά θα πρέπει ν’ ανησυχήσετε για το καλό του παιδιού σας πριν να είναι πολύ αργά. Το πρόβλημα των ναρκωτικών ξεκινά από πολύ μικρό στην αρχή με το κάπνισμα ενός τσιγάρου και με το χρόνο μεγαλώνει. Αν δεν επέμβετε έγκαιρα είναι σαν το σύμπτωμα μιας ασθένειας που αν δεν το εξαλείψουμε φθάνουμε στην ασθένεια η οποία πολλές φορές γίνετε ανίατη. Γι’ αυτό θα πρέπει ν’ απευθυνθείτε σ’ εκείνους που είναι ειδικοί στο θέμα αυτό όπως ψυχολόγους και έμπειρους ειδικούς που εργάζονται στα κέντρα πρόληψης.

Τώρα πως μπορούμε να προφυλάξουμε τα παιδιά μας από την μάστιγα των ναρκωτικών;

1. θα πρέπει σαν γονείς να τα πείσουμε ότι δεν πρέπει να υποκύπτουν στις πιέσεις της παρέας τους να δοκιμάσουν τσιγάρο ή να πάρουν κάποιο χάπι ή ποτό απλά για να νιώσουν καλύτεροι

2. ποτέ να μην αφήνουν ένα ποτό έκθετο, να σηκώνονται να χορέψουν ή να συζητήσουν και όταν ξαναγυρίσουν να τα πιουν. Ακόμη και ο καρδιακός τους φίλος μπορεί κάποια στιγμή για να σπάσει πλάκα να ρίξει μέσα χαπάκι υπνωτικό. Αλκοόλ σε συνδυασμό με υπνωτικό, γίνεται ένα δυνατό ναρκωτικό και το παιδί πίνοντας το έχει πάρει ήδη την 1^η του δόση.

3. καλό είναι να μην καπνίζουν αλλά αν θελήσουν ποτέ να το κάνουν να αγοράζουν δικά τους τσιγάρα και να μην παίρνουν από φίλους τους. Το τσιγάρο με ναρκωτική ουσία δεν έχει φίλτρο, η σταχτή μαδάει μόνη της και η καύτρα έχει έντονο κόκκινο χρώμα.

4. ν’ αποφεύγουν στέκια χρηστών γιατί μπορεί να μπλεχτούν μαζί τους.

5. να μην απομυθοποιήσουμε τα ναρκωτικά στα παιδιά μας γιατί διαφορετικά εξάπτεται η φαντασία τους με αποτέλεσμα να τα δοκιμάζουν από περιέργεια.

6. και τέλος, να τονίσουμε ότι οποίος παίζει με τα ναρκωτικά πάντα χάνει. Κερδισμένος είναι εκείνος που δεν παίρνει μέρος σ’ αυτό το παιχνίδι.

Από τα προηγούμενα λοιπόν βγαίνει το συμπέρασμα ότι αν διατηρείτε μια καλή σχέση με τα παιδιά σας μπορεί ν’ αποφύγετε πολλά κακά.

Ακόμη κι αν είστε χωρισμένοι γονείς και δεν έχετε εσείς την κηδεμονία των παιδιών σας φροντίστε να βρίσκεστε πάντα σε επικοινωνία μαζί τους.

Και μην ξεχνάτε ότι για οποιοδήποτε πρόβλημα αντιμετωπίζετε Ο Σ.Σ.Ν Πειραιά είναι πάντα κοντά σας

Σας ευχαριστώ.

επιστροφή στις Δραστηριότητες

Αρχική Σελίδα | Επικοινωνία |